podoficerów i marynarzy, tym bardziej że ich losem zupełnie nie interesowano się w Intendenturze Ministerstwa Spraw Wojskowych.<br><br>&lt;page nr=10&gt;<br><br>W tych okolicznościach nie trzeba było długo czekać na przejawy marynarskiego niezadowolenia, które wyrażali oni nie tylko w formie niesubordynacji wobec wymogów życia koszarowego, ale także wobec oficerów spotykanych na terenie miasta. Marynarski protest, a także perspektywiczne potrzeby wykorzystania ich zawodowego potencjału, mobilizowały przełożonych do podjęcia starań wśród najwyższych władz wojskowych o pozytywne rozwiązanie tego problemu.<br>Po kilku naradach w środowisku oficerów marynarki postanowiono zaproponować rządowi "&lt;gap&gt; względnie ministrowi wojny, stworzenie Polskiej Marynarki Wojennej, jako części siły zbrojnej i podporządkować ten nowy urząd Ministerstwu Spraw