definicji rytmu, której jednak nigdy nie sformułował, zaś podejmując krytykę etymologii rytmu, zdestabilizował również samą teorię znaku. Ten krótki artykuł Benveniste'a, mający w całej jego pracy charakter marginalny, nie tylko zmienił kształt pojęcia, ale przyczynił się również do tego, że "rytm" wyszedł poza skostniałą definicję utrzymującą go w znaku i prymacie języka. To Benveniste sprawił, że rytm mógł być wprowadzony do wypowiedzi.<br>Krytyka rytmu. Antropologia historyczna mowy Henri Meschonnica zawdzięcza wiele zarówno analizie Benveniste'a, jak i pracom de Saussure'a. Zanim jednak przejdziemy do definicji rytmu w mowie, jaką podaje Meschonnic, zaznaczyć trzeba, że Krytyka rytmu nie jest ani traktatem wersologicznym (choć