Jak to w Salzburgu... - powiedziałem mechanicznie, bo oczy mi się zamykały i ocknąłem się dopiero na parkingu pod domem. Weronika wesoła i wypoczęta, jakby tylko co wyszła z domu po ośmiu godzinach krzepiącego snu, pogłaskała mnie po ręce i powiedziała:<br>- Pora wstawać, śpiochu! Jesteśmy w domu.<br>Wyłączyła stacyjkę i nagle, przechylając się nad kierownicą, pocałowała mnie.<br>- Dziękuję. Idziemy.<br>Potarłem kłujący dwudniowy zarost i zacząłem zastanawiać się, gdzie mam ręcznik i maszynkę do golenia. Wyciągnąłem podręczny plecak i z trudem rozprostowując kości, wysiadłem z samochodu. Na ulicy ruch był niewielki. Staliśmy przed dwupiętrową willą zarośniętą winoroślami, na ogrodzie rosły przekwitnięte krzaki bzu, pod