unitarki. Nie znaliśmy ich jednak zbyt dobrze ponieważ na unitarce mieszkali w sali znajdującej się po drugiej stronie baraku. Okazało się, że los się do nich uśmiechnął i po szkółce trafili do brygady w Warszawie. Z tego co mówili wynikało, że w brygadzie panowała minimalna fala a żołnierze nie byli przeciążeni służbami. Na wartę wchodzili po dwa razy w tygodniu, a na przepustki wyjeżdżali co trzy tygodnie. Dla porównania żołnierze służący w dywizjonach znajdujących się wokół Warszawy, pełnili służbę wartowniczą co dwadzieścia cztery godziny a na przepustki wyjeżdżali co sześć, siedem tygodni. Poza tym byli dużo bardziej ścigani przez dziadów. Najbardziej