z częstością średnią roczną wynoszącą ok. 65% (J. Bołaszewska, F. Reutt, 1962). Roczne maksimum częstości występowania tego powietrza notuje się latem. W lipcu 80% wszystkich dni cechuje obecność powietrza polarno-morskiego (tab. 9.4.1). Stosunkowo najrzadziej jest obserwowany napływ tego powietrza w lutym, maju i październiku. W tych miesiącach przeciętna frekwencja powietrza polarno-morskiego waha się od 52 do 56%.<br> Nad Polską najczęściej zalegają masy powietrza polarno-morskiego w znacznym stopniu przetransformowanego. W czasie przemieszczania się z zachodu na wschód nad obszarem Europy, w miarę oddalania się od obszaru źródłowego, powietrze polarno-morskie traci swoje specyficzne pierwotne cechy, nabierając w