mną.<br><br>- Nie - odparł Awaru. - Zostaję - zrobił <br>krok w stronę zarośli.<br><br>Każda chwila rozmowy z Wanyangeri była stracona, każda <br>groziła zdradą lub niespodziewanym ciosem w plecy. A wyspa <br>nie była też miejscem do wypłacania dawnych porachunków. <br>Czuł, że trzeba pozwolić odejść Wanyangeri, <br>gdyż z tą chwilą zniknie z wyspy jego najniebezpieczniejszy <br>przeciwnik.<br><br>- Raz już dałem ci sposobność, abyś przystał <br>do mnie - powiedział Wanyangeri. - Na równych <br>prawach, dzieląc się tym krajem. Masz jeszcze jedną okazję, <br>namyśl się.<br><br>- Nie - powiedział Awaru. - Nic nie chcę <br>o tym słyszeć.<br><br>- Musisz słuchać - warknął Wanyangeri. - Ja <br>wiem już dość, aby rozpocząć atak, owoc dojrzał <br>do zerwania. I nie