oczach.<br><br> Myśląc o Wacku chciałoby się wyrazić prostą, a przez to może trudną do udokumentowania myśl, że w tym człowieku wszystko było autentyczne i jednoznaczne. Wyniesionym z trudnego życia ideałom służył całym swym, zbyt krótkim życiem. Połowę swego świadomego życia przeżył w obcych krajach, ale gdy trzeba było ofiary najwyższej przedarł się do swojej ojczyzny. Internacjonalizm, integralną część przyswojonej sobie ideologii, pieczętował własną krwią. Znał wysoką cenę solidarności. Znał wierność w przyjaźni i miłości i za nie płacił wielką cenę.<br><br> Czy wtedy, kiedy poznałam Wacka, w taki właśnie sposób o nim myślałam? Sądzę, że nie. Był jednym z wielu dzielnych ludzi