kolejnych prób i błędów w ustalaniu cen kalkulujących na dobra kapitałowe, stwierdza /ibid. s. 104/, że metoda ta "mogłaby działać znacznie skuteczniej w gospodarce socjalistycznej niż w gospodarce wolnorynkowej, bo przecież Centralny Urząd Planowania byłby znacznie lepiej poinformowany o tym co się dzieje w całym układzie gospodarczym, aniżeli jakikolwiek prywatny przedsiębiorca". Analogia ta jest jednak chybiona: prywatny przedsiębiorca, w odróżnieniu od CUP, nie musi ustalać cen. Równie niedoceniana jest motywacja. Próbując odpowiedzieć na pytanie dlaczego, zwróćmy przede wszystkim uwagę na to, iż podręczniki ekonomii, w rozdziałach dotyczących rynku i konkurencji, ignorują zagadnienia informacji i motywacji, a w każdym razie nie zajmują