czasu musiała zaróść wikliną. Obrąbać tę dziurę - jest tam drzewa limbowego suchego niemało - przełożyć przez dziurę kij albo drzewo i spuścić sznur do dziury, żeby na tym sznurze były szczeble tak jak drabina łokci 15. Uwiązać zaraz przy tej dziurze spegać, alias szacunek nasmarowany różą i czostkiem, żeby gacek nie przegryzł. Poszukiwacze skarbów, ogarnięci mirażem legendarnych tatrzańskich skarbów, byli dzielnymi ludźmi i zapuszczali się nawet do trudno dostępnej wodnej Jaskini Pisanej. Seweryn Goszczyński w 1832 r. natknął się w tej właśnie jaskini na pozostałości czółna amatorów tatrzańskiego złota i diamentów. Spodziewanych skarbów nie znaleziono, ale jaskinie nie przestały nęcić oraz przyciągać