Kichota, przy którego entuzjazmie, szlachetności, samotnej walce o coś więcej niż pełna sakwa i jego nieuchronnej klęsce cóż znaczy "sukces mierzony łokciem kramarza". Tylko ten, kto uczestniczy w "mistycznej wspólnocie awanturniczego serca" będzie potrafił marzyć i upolować "dumną, tajemną zwierzynę, wychodzącą przed wschodem słońca na polanę duszy".<br><br> Rewolucyjny konserwatyzm Jüngera przejawia się w tym, że przywołuje on nie dawne formy, świadom, że "dawne drogi przebyte zostały do końca i trzeba wkroczyć na nowe", ale zawsze tę samą duchową postawę wobec świata, która niezależna jest od tego, co ją otacza. Jüngerowski konserwatyzm polega nie na "konserwowaniu" tego, co było lub na chęci "restaurowania