na bezpośredniej <br>relacji mistrza i ucznia została, przynajmniej częściowo, zastąpiona innymi <br>formami praktyki. Zachowała się ona jednak przede wszystkim jako forma <br>weryfikacji 'oświecenia', o czym świadczy następująca rozmowa Daito <br>Kokushiego z jego mistrzem Koho Kennichim (1241-1316). <br>&lt;page nr=95&gt;<br>Daito odwiedził Koho, który zapytał go: "Kiedy 'wielkie funkcjonowanie' <br>(chiń. dayong; jap. daiyu) przejawia się bez przeszkód, co się wtedy <br>dzieje?". Daito odpowiedział: "Ono już jest przejawione, na długo <br>zanim zadałeś to pytanie". "Gdzie jest przejawione?" - naciskał dalej <br>Koho. "Ostatniej nocy wiatr złamał sosnę przed bramą" - odparł <br>Daito. Koho pytał dalej: "Czym jest ten gwałtowny wiatr?". Wtedy <br>Daito powachlował się wachlarzem. Koho przez chwilę