ich rodzinnym pograniczu mogli przeżyć tylko dzielni ludzie. Tecumseh był wszędzie. Jego głos zachęcał do walki, a celne strzały kładły pokotem nieprzyjaciół. Trzykrotnie ranny, walczył do ostatniego tchnienia. Gdy Indianom zabrakło amunicji, sięgnęli po tomahawki. Odstąpili dopiero wtedy, gdy znikła ostatnia szansa na zwycięstwo. W nocy grupa najwierniejszych przyjaciół Tecumseha przekradła się tuż obok obozu amerykańskiego - trzymano tam pod strażą sześciuset brytyjskich jeńców - na miejsce stoczonej bitwy, żeby odnaleźć ciało swego wodza. Nie mogło dostać się w ręce wrogów, ale nikt dotąd nie wie, gdzie znajduje się miejsce wiecznego spoczynku Tecumseha. Według innej wersji tamtych wydarzeń, pałający żądzą zemsty żołnierze z