szabli w iracko-perskim kręgu kulturowym".<br>Inną interpretację nazwy karabeli, pozornie logiczną, zaproponował w okresie międzywojennym Władysław Dziewanowski, a wyłożył ją w książce Zarys dziejów uzbrojenia w Polsce. Wywiódł on nazwę karabeli z języka włoskiego, twierdząc, że jest ona efektem zbitki językowej dwóch słów: cara (droga, drogocenna) oraz bella (piękna, przepiękna). Swoje stanowisko uzasadnił wpływem kultury włoskiej na kulturę polską w pierwszej połowie XVI w. (rzeczywiście był on wówczas przemożny) oraz udziałem Włochów w wytwarzaniu broni i uzbrojenia w naszym kraju (co rzeczywiście jest zgodne z prawdą). Ta raczej "ciekawostkowa" próba interpretacji nie znalazła, na szczęście, szerszego uznania, mimo iż pozornie