się, że będziemy to oglądać wielokrotnie podczas tej kampanii wyborczej. Język polityki zawsze był emocjonalny. Przypomnijmy sobie grubiańskie wypowiedzi marszałka Piłsudskiego czy przedwojennych posłów. W Polsce poziom agresji w polityce i tak jest mniejszy niż w innych krajach. W sejmie któregoś z państw postradzieckich wygarnięto serią z kałasznikowa. Bijatyki i przepychanki zdarzają się w parlamentach państw europejskich. Cyceron w swoich przemówieniach też był bardzo emocjonalny. Tyle że akurat on miał argumenty. A tam, gdzie brakuje argumentów, a lecą wyłącznie inwektywy, kończy się erystyka i zaczyna demagogia.&lt;/&gt;<br>&lt;who7&gt;Czy da się wyznaczyć czytelną granicę między nimi?&lt;/&gt; <br><br>&lt;who8&gt;- Trzeba obserwować kontekst. Użycie tego samego chwytu