przeuroczo i sprostowała: "Mylisz się, moje dziecko. To boston!"<br>Był mistrzem takich subtelnych point, delikatnych opowiastek ocierających się o poetyckie obłoki. Na przykład któreś swoje spotkanie literackie tak zrelacjonował:<br>- Czytam swój utwór i po pół godzinie orientuję się, że publiczność jest wrogo do mnie nastawiona. Zdecydowałem się zatem opowiedzieć słuchaczom przepyszną anegdotę. Kiedy skończyłem, nikt się nie roześmiał, tylko z końca sali ktoś krzyknął: "Nie chyciło!"<br>Andrzej był podobno zaraz po pierwszej wojnie światowej znanym bon vivantem i pożeraczem serc niewieścich. I tu powrócę do owego sławnego lotu. Otóż przeleciał pod tym przęsłem mostu dla okazania admiracji pewnej pani, co oczywiście