powierzchni poziomej o wartości przyspieszenia &lt;HI rend="italic"&gt;g 1&lt;/HI&gt;, ale ich wysokości ortometryczne od powierzchni przyjętej za poziom odniesienia (przyspieszenie &lt;gap&gt;), zgodnie z określeniem wysokości ortometrycznej, są różne (przedstawiają je odcinki linii pionu &lt;gap&gt;). Jeśli przez punkt &lt;HI rend="italic"&gt;P&lt;/HI&gt; przesunąć powierzchnię równoortometryczną, tj. o stałej wysokości ortometrycznej (jej ślad na rysunku 2.29c zaznaczono linią przerywaną), to po takiej powierzchni ciecz spływać będzie od punktu &lt;HI rend="italic"&gt;P&lt;/HI&gt; do punktu &lt;gap&gt;, mimo identycznej wysokości ortometrycznej. A więc określenie różnic wysokości daje wyniki w zależności od drogi i kierunku pomiaru.<br>Wyeliminowanie tych niejednoznaczności odbywa się w sposób rachunkowy, na podstawie znanych parametrów pola przyciągania Ziemi. Aby parametry te poznać, konieczne