F. Muller (1976) na podstawie badań reżimu termicznego lodowca White (Wyspa Axela Heiberga, Kanada) przedstawił koncepcję termicznego oddziaływania przesiąkającej wody w różnych strefach glacjalnych. Uważał on, że w przypadku ochłodzenia klimatu nastąpi przesunięcie w dół linii równowagi, ale także stref glacjalnych. Rozszerzona będzie zatem strefa oddziaływania przepływu utajonego ciepła krzepnięcia przesiąkającej wody. Choć brzmiało to paradoksalnie, lodowiec powinien stawać się cieplejszy, mimo że temperatury powietrza będą niższe. Odwrotne zjawisko wystąpić miało jego zdaniem w przypadku ocieplenia klimatu: większe obszary staną się nieprzepuszczalne dla wody i może się rozwinąć warstwa zimnego lodu na powierzchni. Sytuacja taka pojawiła się w przypadku wielu lodowców