tym czasie istniały już gady jeszcze bardziej sprawne w bieganiu.<br>Pod koniec środkowego triasu doszło bowiem do uformowania gadów naczelnych sprawnie biegających na dwóch nogach. Można domniemywać, że unoszenie się w biegu na tylnych kończynach (stosowane również przez dzisiejsze bazyliszki) było łatwym i skutecznym sposobem dopadnięcia ofiary bądź ucieczki przed prześladowcą. Bliskie rauizuchom triasowe dwunożne Poposauridae długo jeszcze zachowały pięciopalczastą stopę - zapewne na dwu nogach biegały tylko w pościgu bądź ucieczce. Istotnym udoskonaleniem w linii rozwojowej wiodącej prosto do dinozaurów okazało się ograniczenie ruchów stopy do jednej płaszczyzny, czego wyrazem jest sztywne zestawienie kości stępu (astragalus i calcaneum) i zanik pięty