i w tym celu wynosił swego plemiennego boga Marduka nad wszystkie inne bogi Mezopotamii. Miasta oporne karał mieczem i ogniem, a mieszkańców zapędzał do niewolniczej pracy.<br>Gorliwym wyznawcom boga księżyca, a do nich należał również i Terach, nie pozostało nic innego, jak wynieść się gdzieś, gdzie nie sięgało ramię królewskiego prześladowcy. W ten sposób zebrała się w Charanie rozliczna kolonia uchodźców. Z czasem wzniesiono tam okazałą świątynię i Charan stał się drugim po Ur najważniejszym ośrodkiem kultu boga Sin.<br>Terach miał wśród tych dalekich współwyznawców wielu znajomych, przyjaciół i bliskich krewnych, toteż całą duszą rwał się do nie znanego kraju nowych