na przekroczenie granicy między dwoma zamkniętymi dla siebie światami, kiedy, jako siódmoklasista, towarzyszyłem macosze podczas jej pobytu w jakimś kurorcie już po śmierci ojca. Poznaliśmy tam bardzo miłą panią Kohn (popularne nazwisko żydowskie) z dwiema atrakcyjnymi córkami. Jedna z nich szczególnie przypadła mi do gustu. Była pełna uroku i miała prześliczne imię: Noemi. Po powrocie do Warszawy, macocha zaprosiła panią Kohową z córkami na herbatę. Przyszła z Noemi. Spędziliśmy parę miłych chwil, ale nie było mowy o dalszych spotkaniach. Zapytałem macochę, dlaczego.<br>- Bo więcej już się nie spotkamy - odpowiedziała. - Przede wszystkiem to one tak uważają, zapewniam cię. Przecież pani Kohnowa nie