najpierw ze spadkiem spożycia, a następnie z niewielkim wzrostem. Powyższy wniosek trzeba opatrzyć zastrzeżeniami. W badaniach z lat 1992 i 1993, w znacznym stopniu porównywalnych z badaniami tu przedstawianymi, tkwią pewne źródła ewentualnych "skrzywień". Szczególnie badanie z 1993 roku, przeprowadzone siłami lokalnymi województw przez nie zawsze dobrze przygotowanych i odpowiednio przeszkolonych ankieterów, mogło przynieść przeszacowany poziom spożycia. W niektórych województwach w rolach organizatorów badania i ankieterów występowali działacze lub ludzie uwikłani w działalność profilaktyczną czy terapeutyczną. Jednoczesne badanie w wielu województwach stanowiło świetną okazję do porównań, stwarzało jednak sytuację swoistej rywalizacji. Mogło to także w pewnym stopniu odbić się na wynikach