przykład tak narzuca siłę i zwartość swoich linii, że trwają w pamięci jakby rzeźbione na zawsze. Jednakże wcześnie chyba uświadomiłem sobie, że jest to inny rejestr niż rejestr poezji polskiej i że naśladowanie Rosjan byłoby niebezpieczne. Faktem jest, że zupełnie nie tłumaczyłem z rosyjskiego. Nawet przyjaźń z Josifem Brodskim, który przetłumaczył pewną ilość moich wierszy na rosyjski, nie mogła tego zmienić. Istnieje tylko jeden jego wiersz w moim przekładzie, natomiast pisałem sporo o jego poezji po polsku i po angielsku. <br> Dyskusja o odmiennych prawach dwóch języków toczyła się w międzywojennym Dwudziestoleciu z okazji przekładu Eugeniusza Oniegina przez Tuwima. Tę próbę zaatakował