Typ tekstu: Książka
Autor: Jania Jacek
Tytuł: Glacjologia
Rok: 1993
Autor: Jania Jacek
Tytuł: Glacjologia
Rok: 1993
zamarza); E – wielkość parowania z powierzchni, gdy ciśnienie pary wodnej zmniejsza się wraz z wysokością (jeżeli następuje kondensacja, E staje się ujemne), turbulencja zwiększa wymianę pary wodnej między powierzchnią a atmosferą; L9 – ciepło właściwe parowania (2,5 10 J/kg – 2500 J/g); C – ilość ciepła przewodzonego w głąb lodu (wartość ujemna) lub docierającego do powierzchni lodowca z jego głębi (wartość dodatnia).
Bilans promieniowania
Najważniejszym składnikiem bilansu energetycznego powierzchni lodowców jest bilans radiacyjny (R) definiowany następująco: R = Q WZOR gdzie: Q – ilość docierającego do powierzchni lodowca promieniowania słonecznego (krótkofalowego) bezpośredniego i rozproszonego, d – albedo powierzchni
Bilans promieniowania
Najważniejszym składnikiem bilansu energetycznego powierzchni lodowców jest bilans radiacyjny (R) definiowany następująco: R = Q WZOR gdzie: Q – ilość docierającego do powierzchni lodowca promieniowania słonecznego (krótkofalowego) bezpośredniego i rozproszonego, d – albedo powierzchni
zamarza); E – wielkość parowania z powierzchni, gdy ciśnienie pary wodnej zmniejsza się wraz z wysokością (jeżeli następuje kondensacja, E staje się ujemne), turbulencja zwiększa wymianę pary wodnej między powierzchnią a atmosferą; L9 – ciepło właściwe parowania (2,5 10 J/kg – 2500 J/g); C – ilość ciepła przewodzonego w głąb lodu (wartość ujemna) lub docierającego do powierzchni lodowca z jego głębi (wartość dodatnia). <br><br><tit>Bilans promieniowania</><br><br> Najważniejszym składnikiem bilansu energetycznego powierzchni lodowców jest bilans radiacyjny (R) definiowany następująco: R = Q WZOR gdzie: Q – ilość docierającego do powierzchni lodowca promieniowania słonecznego (krótkofalowego) bezpośredniego i rozproszonego, d – albedo powierzchni
