jest oszacowanie ich odpowiedników dla całej zbiorowości badanej. Ale nie wiadomo, jak to zrobić. Metoda stosowana w praktyce nie ma żadnego poważniejszego uzasadnienia. Problem probabilistyczny, który tu powstaje, jest dotychczas otwarty.<br>Podsumowując to, co zostało powiedziane, można stwierdzić, że rachunek prawdopodobieństwa oraz teoria wnioskowań statystycznych dostarczają socjologowi środków matematycznych stosowanych przezeń najczęściej i w sposób dość zrutynizowany. Nie są to jednak - pominąwszy rozłożenie akcentów- metody dla socjologii swoiste, a operowanie nimi wymaga raczej solidności (popartej przyzwoitą wiedzą) niż szczególnego nakładu inwencji.<br>Badacz zjawisk społecznych może jednak zmierzać do celu ambitniejszego niż opis lub bezpośrednie uogólnienie danych doświadczenia; realizacja takiego celu jest