wystawy, robi zakupy z dokładnością i bezczuciem automatu. I tylko wzmożona uwaga dla córki. I wyrzuty sumienia tylko z jej powodu. Jednocześnie poczucie pełni, smaku, barwy istnienia.<br>Prawdziwe życie zawsze działo się poza Bogną. Płynęło jak rzeka, niosło innych, ona stała na brzegu. Dożywotni widz. Tak czuła. Ludzie mają swoje przeznaczenie. Widocznie nie została stworzona do miłości. Tak myślała. To przekonanie już nie wywołało żalu. Przywykła. I nagle sam ją odnalazł ten niedostępny nurt, porwał z siłą jakiej nawet nie przeczuwała. Odmienił egzystencję. Odmienił życie.<br>Odmienione życie Bogny jest oczekiwaniem na prawdziwe życie. Prawdziwe życie zaczyna się i kończy na Adamie