ta miałaby wymierny efekt finansowy - mówi Zbigniew Romaszewski. Projekt senatora ROP zakładał, że partie nie mogłyby korzystać z innych funduszy niż te, które dostałyby ze wspomnianej dotacji. Oznaczałoby to więc koniec wyborczych cegiełek i darowizn od przedsiębiorców. A te formy finansowania kampanii wyborczych dominowały w ostatnich latach. Niektóre przedsiębiorstwa obdarowywały przy tym kilka ugrupowań jednocześnie. Firma Arthur Andersen podzieliła na przykład 210 tys. zł pomiędzy trzy największe partie - AWS, SLD i UW. Najbardziej wątpliwą formą finansowania partii okazują się cegiełki wyborcze. Można je emitować w dowolnej ilości i poza wszelką ewidencją. Można rozbijać na poszczególne cegiełki wpływy od hojnych darczyńców, którzy chcą