Równanie bilansu energetycznego w dowolnej płaszczyźnie wewnętrznej lodowca (poniżej strefy wpływu sezonowych zmian temperatury) przyjmuje postać: *G, = F+M)+C+V, gdzie: *G, – ilość ciepła, o które wzbogaci się lub zuboży warstwa wewnętrzna lodowca, o grubości h, w której pionowy przepływ ciepła jest pomijalnie mały; F – ciepło tarcia, przy prędkości ruchu lodu 20 m/rok, dostarcza podobną ilość ciepła, jak średni strumień geotermiczny w podłożu lodowca (ok. 60mW/m); M) – ciepło przemian fazowych (dodatnie w przypadku zamarzającej wody, ujemne w przypadku topnienia); C – ilość energii cieplnej odprowadzonej z danej warstwy (wartość ujemna) lub dopływającej do niej (dodatnia