mam pojęcia, jak być powinno na świecie i jaka jest rada na krzywdę ludzką. Po prostu, zrozum, nie mam najmniejszej ochoty mieszkać w zamku. Nie sprawiłoby mi to żadnej przyjemności. Przeciwnie. <br>Hubert chciał spytać dlaczego, ale do sali wszedł służący i poprosił ich na podwieczorek. <br>Na podwórzu przypomniał sobie o przycisku. <br>- Nie mam już tego kamienia - powiedziała piękna panna. - Musiałam go podarować. <br>Hubert spojrzał pytająco. <br>- Rok temu mniej więcej wychodziła za mąż moja służąca, którą bardzo lubiłam - wyjaśniła. - Chciałam jej coś dać na pamiątkę i pozwoliłam wybierać w moim pokoju. Nie mogłam przewidzieć, że wybierze właśnie ten przycisk. <br>A gdy Hubert