pokrzywy. Spróchniałe<br>konary ściętych drzew. Ojciec ułożył stos na kamieniach nad wodą. Pod<br>gałęzie wsunął papier.<br> Było ciemno - nie widzieliśmy brzegu po drugiej stronie. Za nami<br>majaczyły wierzchołki jabłoni. Ojciec klęknął - zapalił zapałkę.<br>Osłaniając dłonią przytknął płomyk do gazety. Wszystko pojaśniało.<br> Usiedliśmy na przygotowanych kamieniach i patrzyliśmy w ogień.<br>Kiedy przygasał - podrzucaliśmy chrustu. W rzece odbijały się<br>płomienie. Woda niosła blask dalej i dalej, ale ogień nie chciał płynąć<br>- wracał<br>do nas, jakby przestępował z nogi na nogę. A kiedy ogarniał wielką<br>gałąź - w górę leciały snopy iskier. Gasły zaraz lub jak robaczki<br>świętojańskie spadały do rzeki. Kiedy robiło się za