wyraźny obraz pracy mego mózgu. Jest absolutnie sprawna i normalna.<br>Z zachowaniem całkowitej dyskrecji wznowiłem praktykę prywatną. Kira spełniała rolę sekretarki, asystentki i pielęgniarki. Wprowadziłem szereg zabiegów, stosowanych w Instytucie profesora Garraud.<br>Ślub mój z Kirą odbył się bez rozgłosu. Świadkami byli moja stara, wierna Weronika oraz Oskar. Chciałem pozorami przyjaźni uśpić jego czujność. Po ślubie urządziłem w moim mieszkaniu skromne śniadanie, co dało mi sposobność do spenetrowania w sposób dyskretny teczki Ligenhorna, którą zostawił w przedpokoju. Znalazłem tam nie zapieczętowany list do Garrauda. Ligenhorn pisał w nim, że stan zdrowia obu pacjentów jest na razie zadowalający. Kogo dotyczyły te słowa