188). Ta cytata wyjaśnia chyba najlepiej sens tytułu książki. Chodzi tu o "pomiędzy". Ale to właśnie, że obóz w Crowley był zjawiskiem przejściowym, tymczasowym, sprawia, że obraz jest zaokrąglony, zamknięty w wyraźne ramy. U początku tajemnicze ziele z legend walijskich obrasta drzewa zdziczałego parku, u kresu, gdy autorka po latach przyjeżdża do Crowleyu, na gruzach rozwalonych baraków plenią się "zabiedzone byliny i samosiejki: rumiany, floksy i malwy, lwie paszcze i złote kule. Sterczą z zielska młode kępy narcyzów, wśród gruzu pięknie rozkwitł bukiet śnieżyczek. Co roku robią swoje, coraz bujniej i piękniej, kicz albo symbol - co kto woli". Ten obraz zamyka