czas nawet trudno nazwać rozłąką, bo - właściwie z kim? Z jednym z kilkudziesięciu facetów, z którymi spała, z jakimś kumplem, co pomieszkiwał tam na Batorego; nawet n a s z ą jesienią i zimą miałem wrażenie, żem niewiele jej bliższy niż pani Adzie, ajentce "Sułtanki", a jednak po trzech latach, przyjeżdżając do Polski, szuka mnie; nie Siwego, Darka, Zamszyca, których pewnie już nie pamięta, nie Michała O'Briena nawet, ale mnie, który - wobec niewytłumaczalności zjawiska - skłonny jestem uważać je za cud i rodzaj niebieskiej manny.<br><br> - Ładnie powiedziałeś: z kimś trzeba. Ja tak właśnie od wielu lat żyję; od kiedy ci naprawdę bliscy