zaraz i humor, i siły.<br>Potem się gajowemu rzuciły na szyję.<br><br>Babcia i Czerwony Kapturek:<br>"Niech nam pan gajowy żyje<br>Sto lat albo i więcej!"<br><br>Babcia:<br>"Cóż my możemy dać panu w podzięce?<br>Chyba ten kapturek z czerwonej włóczki<br>Na pamiątkę od mojej wnuczki."<br><br>Czerwony Kapturek:<br>"Świetnie! Niech go pan przymierzy!<br>Nawet całkiem dobrze leży,<br>Trochę jest może zbyt kusy..."<br><br>Babcia:<br>"Dodaj więc do kapturka jeszcze dwa całusy."<br><br>Gajowy był w siódmym niebie.<br>Okręcił babcię dookoła siebie,<br>Uściskał się z Czerwonym Kapturkiem,<br>A wilka związał bardzo mocnym sznurkiem<br>I zawiózł od razu prosto do Warszawy.<br><br>Oto jest koniec bajki. I koniec