Makiawela. Schmitt jako teoretyk państwa nawiązuje do swoich mistrzów: Makiawela właśnie, Hobbesa, de Maistre`a, de Bonalda i Donoso Cortesa, ale dokonuje równocześnie "konserwatywnej rewolucji" - zachowuje to, co obowiązuje zawsze, ale wyraża to w nowym języku, przy pomocy innych kategorii. Jego teoria jest "nowoczesna" nie przestając być "reakcyjną". Idee schmittiańskie przynależą do Konserwatywnej Rewolucji nie tylko dlatego, że podobnie jak Moeller van den Bruck, Spengler czy bracia Jüngerowie odczuwał odrazę do <orig>demoliberalnego</> systemu Republiki Weimarskiej i chciał wprowadzenia rządów autorytarnych, ale także dlatego, że dzieli z nimi, tak jak z innymi rewolucyjnymi konserwatystami, skłonność do widzenia rzeczywistości jako czegoś wielokształtnego, pełnego