którym płynie mętna rzeka<br>nazywam Wisłą. Ciężko wyznać:<br>na taką miłość nas skazali<br>taką przebodli nas ojczyzną&lt;/&gt;<br>Wierność zdradzonemu światu, umarłym ludziom i wartościom uzna za swój pierwszy obowiązek. Ale i bycie wśród wartości żywych, współczesnych, które przecie nie wszystkie odeszły wraz z ludźmi. Chyba tylko w tym sensie. &lt;tit&gt;Pięciu&lt;/&gt; przynosi odwrócenie się od &lt;hi rend="italic"&gt;pogrobnego katastrofizmu&lt;/&gt;. A raczej poszerzenie przestrzeni refleksji nie tylko, zresztą, o idylle, których nie ma wiele w jego późniejszych utworach, i imiona greckich pasterzy. Może rzeczywiście w tomach &lt;tit&gt;Hermes, pies i gwiazda&lt;/&gt; (1975), &lt;tit&gt;Studium przedmiotu&lt;/&gt; (1961), &lt;tit&gt;Napis&lt;/&gt; (1969), nie mówiąc już o &lt;tit&gt;Panu Cogito&lt;/&gt; (1974), mniej pojawia