występować w trzech odmianach, nadano im nazwy czerwony - c, zielony - z i niebieski - n. Oczywiście nie mają one nic wspólnego ze zwykłymi kolorami, lecz są tylko wygodnym sposobem oznaczenia własności analogicznej do ładunku elektrycznego, z tym że występującej nie w dwu, lecz w trzech odmianach. Antycząstkom należy w tym schemacie przypisać antykolory: antyczerwony c, antyzielony z i antyniebieski n. Występujące w barionie trzy kwarki s muszą różnić się właśnie kolorem.<br>Przypisanie kwarkom nowej własności nazwanej kolorem było wygodną i owocną hipotezą, ale tylko hipotezą, wymagającą doświadczalnego potwierdzenia. Nie mogły go dostarczyć eksperymenty dotyczące rozpraszania elektronów z uwagi na to, że oddziałując