budowy struktur szkieletowych, bowiem te z natury swojej są trudniej uwalniane i trudniej przyswajalne. Dotyczy to zwłaszcza związków mineralnych: krzemionki, węglanów i fosforanów wapnia, ale także organicznych polimerów powstałych z estrów wyższych kwasów tłuszczowych czy alkoholi aromatycznych. Hamującemu wpływowi właściwości tych związków na tempo obiegu materii zawdzięczamy kopalny zapis historii przyrody. W skrajnie korzystnych warunkach nawet nietrwałe DNA może przetrwać nie zmienione przez dziesiątki tysięcy lat.<br>Skamieniałość w skale Aby informacja o dawnym stanie żywej materii przechowana została w skałach, nie wystarcza jej związek z bardziej trwałymi rodzajami substancji szkieletowych. To zwiększa co najwyżej prawdopodobieństwo jej przetrwania. Struktury czy narządy zawierające