w Twoje ciało. Pamiętam, jak pielęgniarka zrobiła się miła, kiedy usłyszała, że pracuję na onkologii, i pozwoliła mi zostać. Takie zawodowe kumoterstwo. Nie wystarczy kochać, trzeba być pielęgniarka. Pamiętam lekarza, który rozłożył ręce i poszedł sobie. Nie chciał nic obiecywać. Nie miał nic fajnego do sprzedania tej nocy. Był bardzo przystojny. Za przystojny. Lekarze nie powinni tak wyglądać. Pamiętam, jak zaczęło piszczeć i po drugiej stronie szyby zaroiło się od ludzi. Pamiętam, jak weszła salowa i zaczęła myc podłogę po tej stronie, jakby chciała wykorzystać chwilę, kiedy wszyscy poszli tam. Pamiętam brzęk blaszanego wiadra. Pamiętam szum wentylatora. Pamiętam, jak w końcu