jest naturaliter christianus. Stąd chyba u Bielskiego (za Konáčem) określenie "mędrcy nauk przyrodzonych".<br>Żywoty filozofów są słownikiem quasi-biograficznym przedstawiającym życiorysy i poglądy filozofów lub pisarzy starożytnych, średniowiecznych, także i Ojców Kościoła, a wreszcie postaci legendarnych. Do prozy narracyjnej zaliczamy Żywoty ze względu na przytoczenia fabularne, które ilustrują poglądy "mędrców", przytoczenia wprowadzone na podobnej zasadzie jak egzempla w kazaniach.<br>W wielu wypadkach mówiliśmy o powstawaniu sztuki narracyjnej jako o rezultacie wyodrębnienia i usamodzielnienia się wątków fabularnych uwięzionych początkowo w kontekście moralistycznym. Trudno jednak z całą stanowczością twierdzić, że taki proces był regułą. Dzieje polskiej prozy w XVI w. to przecież dzieje