badań psychologicznych, Barber, 1991). Wspomnę tu jeszcze "osobę nr 1" Kuhna (1968), który pierwszy, tak wyraziście, przedstawił istotę paradygmatu, ukierunkowującego myślenie wielu pokoleń badaczy.<br><br>Związanie się badacza z określoną TBO ma też konsekwencje dla drugiego kroku procesu badawczego, to jest dla utworzenia przez badacza (na gruncie jego wiedzy naukowej - tu: psychologicznej) O(PY).<br><br>O(PY) stanowi podzbiór zmiennych niezależnych - uznanych przez badacza za istotne w stosunku do zbioru zmiennych niezależnych de facto istotnych dla Y. Otóż tylko zmienne niezależne uznane przez badacza, a nie zmienne faktycznie istotne dla Y, będą poddane - w przeprowadzanym badaniu empirycznym - kontroli. Mówiąc inaczej, językiem technicznym, tylko