zwolniło, ugięło się i pękło. Spomiędzy domów wypełzł długi czarny wąż najeżony setkami ostrzy.<br>Gwardziści, przyboczni, zwykli żołnierze, niewolnicy. Oto &lt;orig&gt;ban&lt;/&gt; wydostał się z oblężonego Gorczem i szedł z pomocą Gwardii.<br>Doron przyspieszył kroku. Był już na wzgórzu.<br>W paru susach znalazł się przed krzyżem Magwera.<br>- Żyjesz, chłopcze? - spytał.<br>*<br>Czarne ptaki krążyły nad polem bitwy. Z góry inaczej musiały wyglądać ludzkie zmagania. Tam nie docierał wrzask mordowanych, radosny ryk zwycięzców, pośpiech ściganych i ścigających. Odmiennie widziały tę walkę ptasie oczy.<br>Resztki powstańczej armii skupionej wokół czerwońców. Setki ludzi kręcących się bez celu, szukających miejsca, coraz bardziej spychanych. Od czoła nacierała na