pedagogów krzątały się ze swej strony około zabezpieczenia dorobku naukowego poprzedniej epoki. Pijar Kopczyński finalizował pracę nad gramatyką, Jan Śniadecki opracowywał polskie słownictwo matematyczne, fizyczne i chemiczne. Samuel Bogumił Linde, korzystając z zasiłków Ossolińskiego, wykończył pomnikowe dzieło: Słownik języka polskiego wydany w 6 tomach, w latach 1806-1814.<br>Staszic od publicystyki politycznej zwrócił się do nauki i w książce O ziemiorodztwie Karpat (1815) położył podwaliny polskiej wiedzy geologicznej.<br>Prace te, zrazu rozproszone, znalazły oparcie w Towarzystwie Przyjaciół Nauk, założonym w Warszawie w 1800 r. Zrodziło się ono ze współpracy dwóch środowisk: magnatów-dyletantów, mających zrozumienie dla kultury narodowej, takich jak Stanisław