zakamarków, a największa była sala, w której przed laty odprawiano msze. Na ścianach zostały jeszcze resztki malowideł. Na suficie widać ogromną dziurę, w której kiedyś umieszczony był dzwon. W kamiennych pokojach mieszkali zakonnicy. Ostatni z nich wyprowadził się dopiero w zeszłym roku z powodu bardzo trudnych warunków panujących w skalnej pustelni.<br>Później mołdawski przewodnik powiódł nas wąską ścieżynką, która miała prowadzić do wodospadów. Pod nogami pojawiało się coraz więcej ślimaków, z których wiele zostało przez nas rozdeptanych. Ścieżka stawała się coraz bardziej zarośnięta. Gdzieniegdzie z boku wystawała gałąź dzikiej róży. Droga była coraz bardziej uciążliwa. Nagle na błękitnym niebie zasunęła się