zgiełk wyrwał nomadów z najgłębszego snu. W przekonaniu, że okrążyła ich wielka armia nieprzyjacielska, rzucili się w popłochu do ucieczki za Jordan. Do pościgu przyłączyli się po drodze wojownicy innych plemion izraelskich, sprawiając rabusiom krwawą łaźnię. Gedeon przekroczył Jordan, zadał najeźdźcom druzgocącą klęskę, spustoszył ich kraj i zabił czterech królów pustynnych.<br>Podczas pościgu wydarzył się bardzo przykry wypadek tchórzostwa i braku solidarności plemiennej. Miasta zajordańskie Sukkot i Penuel, obawiając się zemsty Beduinów, odmówiły głodnym wojownikom izraelskim żywności. Gedeon postanowił je przykładnie ukarać.<br>Starszyznę miejską kazał jak pospolitych łotrzyków wychłostać rózgami z ostu i cierni, a potem oddał pod miecz katowski. Nie