przeciętnie w granicach od 1/4 do 1/2 mikrona. Szczegółowy opis techniki zatapiania materiału pyłkowego, kondensacji sporomorf i cięcia mikrotomem jest zakończony opisem sposobu barwienia i utrwalania gotowych preparatów mikroskopowych.<br> Omawiana książka G. Erdtmana, podobnie jak dwie poprzednie, jest przeznaczona szczególnie do badań i oznaczania kopalnych sporomorf trzeciorzędowych metodą pyłkowej analizy porównawczej i spełnia doskonale tę rolę. Książki Erdtmana służą więc przede wszystkim palinologii historyczno-florystycznej, a nie palinologii stratygraficznej posługującej się sztucznymi nazwami sporomorf. Nie ulega wątpliwości, że interpretacje budowy błon sporomorf współczesnych i kopalnych badanych przy użyciu mikroskopu elektronowego są obecnie jeszcze bardzo trudne, gdyż palinologia stawia dopiero