tę cechę w opisach diagnostycznych, nazywając obie warstwy nexiny jako ekto- i endo-egzynę. Atlas z jego częścią opisową przedstawia się bardzo pięknie. Rysunki są świetnie wykonane tuszem przez Annę-Lisa Nilsson z oryginalnych preparatów mikroskopowych autora. Precyzja rysunku idzie tu w parze z dokładnością i przejrzystością struktury błon ziarn pyłku i zarodników. Cenną nowością w atlasie jest to, że w wielu rysunkach ziarn pyłku są umieszczone malutkie prostokąty lub kwadraciki mikrofotografii skulptury powierzchni błony korpusu lub pęcherzyków powietrznych ziarn pyłku.<br> B. M. Afzelius zaznacza w swoim artykule we wstępie, że szybki rozwój techniki współczesnej dostarczył wiele nowych metod mających duże