f(i) będzie więc funkcją wykładniczą.<br>Funkcja narastania produkcji w czasie będzie ilorazem ilości godzin, jaka może być przepracowana przy danej produkcji i funkcji zmian pracochłonności.<br>Wprowadzając do powyższych równań wskaźnik ilości godzin, jaka może być przepracowana przy pełnym obciążeniu stanowisk pracy (g&lt;hi rend="lower"&gt;d&lt;/&gt;) po pewnych przekształceniach otrzymujemy równanie: &lt;gap&gt; gdzie współczynnik q określa zależność ilości roboczogodzin przepracowanych przy pierwszej sztuce lub pierwszej partii wyrobów oraz ilości godzin, które mogą być przepracowane przy pełnym obciążeniu stanowisk pracy, a współczynnik v - tempo narastania ilości przepracowanych godzin, a -więc od częstotliwości zapuszczania kolejnych partii wyrobów. &lt;page nr=27&gt;<br>Dzieląc licznik i mianownik przez wskaźnik T&lt;hi rend="lower"&gt;d&lt;/&gt; otrzymamy: &lt;gap&gt; gdzie a