dochodów na rzecz jednych kosztem drugich. Wyobraźmy sobie, że ktoś domaga się systematycznego datku, na przykład 200 zł miesięcznie, twierdząc, że na tym skorzystamy, gdyż dzięki temu kupi nasze produkty! Takiego osobnika wyrzucilibyśmy za drzwi za bezczelność. Jest to przecież istota pseudoracjonalnego argumentu zwolenników protekcjonizmu. Bardziej wyrafinowani protekcjoniści używają argumentu quasi-racjonalnego, a mianowicie odwołują się do tzw. protekcjonizmu wychowawczego albo inaczej - do potrzeby ochrony przemysłu wieku dziecięcego (ang. <foreign>infant industry</>). Argument jest taki: aby w kraju o niskim początkowym poziomie rozwoju mogły powstać nowoczesne dziedziny, już rozwinięte w krajach bogatych, trzeba owym gałęziom zapewnić podwyższoną przejściową ochronę, wyższą niż w