do wszelkiej konkretyzacji i interpretacji. W sytuacji estetycznej dzieło sztuki zostaje ożywione przez podmiot, który aktualizuje zawartą w nim strukturę rudymentarną, tym samym przekracza granice systemu dzieła sztuki, ingeruje w jego budowę (strukturę), przenika go, dynamizuje strukturę rudymentarną, czyli powoduje działanie "w samym" dziele sztuki. Dopiero wtedy możliwy jest wybór quasi-sądów przez podmiot, skonkretyzowanie miejsc niedookreślonych i doprowadzenie do interpretacji. W tym sensie można stwierdzić, że dynamizacja jest najbliżej istoty dzieła sztuki, jeżeli nie jest samą jego istotą. Tym samym, generalizując, można dojść do wniosku, że istotą sztuki jest właśnie dynamizacja.<br>Kolejnym i chyba zasadniczym rozumieniem dynamizacji jest proces przechodzenia