Patrona Syna" szczególnie, że wydaje się on być moim lekarzem prowadzącym. Wyrażam się z konieczności w trybie przypuszczającym, bo zakres odpowiedzialności i kompetencji tutejszego personelu pozostaje, ku zdezorientowaniu pacjenta, skrzętnie przed nim skrywany. <br>W każdym razie ze wszystkich lekarzy to właśnie "Patron Syn" interesuje się moją osobą najbardziej. Może z racji tego, że on był tym "Świętym Piotrem", który mnie do kliniki przyjmował. Bywa u mnie dość często, niekiedy także poza rutynowymi obchodami. <br>Lubię "Patrona Syna" i stosowaną przez niego formę psychoterapii. On nie ględzi, nie wykłada poglądowych pogadanek, lecz dopinguje mnie do żywych dyskusji, w których czuję się traktowana jak